Almus Evde Masaj

“Yaa?” Miranda ne söylemesi icap ettiğini düşünerek dudağını ısırdı. Ders odasında bir dedikodu duymuştu. Almus Evde Masaj  Doğruydu fakat dedikodu bir yana, kendisi de görmüştü. Turner düğünde öylesine âşık görünüyordu ki. Gözleri aşkla parlıyordu ve Leticia’ya bakmış olduğunda, Miranda dünyanın adeta ikiye bölündüğünü görebiliyordu.

Sanki kendi küçük dünyalarındaymış gibiydiler, yalnız ikisi… Miranda yalnız bir seyirciydi. Turner’ı öteki görüşünde… Her şey daha değişikydı. Delikanlı öfkeli bir ses tonuyla, “Miranda, ” dedi. Miranda başını kaldırdı ve yumuşakça, “Evlenmeden önce seni tanıyan hepimiz, evlendikten sonrasında mutsuz olduğunu söyleyebilirdi.” Almus Evde Masaj “iyi mi kısaca?” derken Miranda’ya baktı, gözlerinde öyle ısrarcı bir ifade vardı ki Miranda’nın ona gerçeği söylemekten başka bir çaresi kalmamıştı. “Eskiden gülerdin, ” dedi yumuşak bir sesle.

“Eskiden gülerdin ve gözlerin parlardı.” “Ya şimdi?” “Şimdi bir tek soğuk ve donuksun.” Turner gözlerini kapadı ve bir an Miranda onun acı çektiğini düşündü. Sonra Turner delici bakışlarla ona baktı. Alaycı bir gülümsemeyle ağzının bir kenarı yukarı kalktı. “Öyleyim.” Kollarını önünde kavuşturdu ve cesaretle kitaplığa yaslandı.

Almus Evde Masaj

“Lütfen, so şekilde bana kadın Cheever, ne zamandan beri bu kadar zekisin?” Miranda, boğazından yükselen şaşkınlığı yenmek istercesine yutkundu.  Almus Evde Masaj Turner’ın şeytanları gene kazanmıştı. “Ben hep öyleydim, ” dedi Miranda. “Sen de, ben küçükken devamlı ne kadar parlak zeka olduğumdan bahsederdin.” “Şu büyük kahverengi gözlerin, ” dedi Turner, acımasız bir halde kıkırdayarak. “Her yerde beni takip ediyordu. Benden hoşlanılmış olduğunı bilmediğimi mi zannediyorsun?” Miranda’nın gözlerinde yaşlar birikti.

Iyi mi bunu söyleyecek kadar zalim olabilirdi? “Ben çocukken bana çok kibar davranırdın, ” dedi yumuşak bir sesle. “Sanırım öyleydim ama o uzun süre önceydi.” “Hiç kimse bunu benden daha iyi bilmesi imkansız.” Turner aslabir şey söylemedi, Miranda da aslabir şey söylemedi. Sonra nihayet- “Git.” Sesinde acı ve kalp kırıklığı vardı. Miranda gitti.

O gece günlüğüne hiçbir şey yazmadı. Ertesi sabah, Miranda uyandığında tek bir amacı vardı. Eve gitmek istiyordu. Kahvaltıyı kaçırması umurunda değildi. Şiddetli yağmurda güç bela yol alması gerekse de, havanın açıp açmaması da umurunda değildi. Onunla burada, aynı binada, aynı mülk içinde olmak istemiyordu. Her şey çok hüzün vericiydi.